PNF – Prioprioceptive Neuromuscular Facilitation ( torowanie nerwowo-mięśniowe)

Filozofia PNF

„PNF – jest to koncepcja leczenia, która opiera się na założeniu, iż każda istota ludzka, łącznie z osobami niepełnosprawnymi, posiada nienaruszony potencjał życiowy” Kabat 1950

Jest to efektywna metoda postępowania z pacjentami z różnymi schorzeniami – neurologicznymi, urazowymi, ortopedycznymi, w chorobach nerwowo-mięśniowych, innymi, oparta na wykonywaniu wzorców i czynności ruchowych z wykorzystaniem właściwych technik. Celem terapii jest uzyskanie przez pacjenta jak największej niezależności, odtworzenie funkcji ruchowej utraconej w wyniku choroby, mobilizacja rezerw czynnościowych w oparciu o nowoczesną wiedzę z dziedziny neurofizjologii. Każdy zabieg kierowany jest do człowieka jako całości, a nie skupia się na jednostkowym problemie. Pacjent określa zakres działania oraz cele terapii. Program terapii określany jest na postawie badania, które ma na celu określenie przyczyn dysfunkcji, biorąc pod uwagę indywidualne możliwości pacjenta. Podejście terapeuty jest zawsze pozytywne pozwalające pomóc pacjentowi w osiągnięciu najwyższego poziomu funkcjonalnego (zwiększenie możliwości wykonania przez pacjenta ruchu, zwiększenie zakresu ruchu, wytrzymałości pacjenta, poprawa stabilizacji).