Terapia manualna – FOI

Korzystamy z innowacyjnej terapii manualnej FOI, która zakłada, że na wszystkie schorzenia i urazy powstałe w narządzie ruchu – reaguje całe ciało. To proste, choć dotychczas rzadko wykorzystywane spojrzenie, które pozwala leczyć Pacjenta holistycznie. Korzystamy z zalet osteopatiiprzede wszystkim ze względu na jej skuteczność. W krajach, z których się wywodzi, uznaje się ją za bezpieczną i przynoszącą doskonałe rezultaty. Wykorzystywana przede wszystkich przy leczeniu zaburzeń funkcjonowania organizmu, w tym zespołów bólowych układu mięśniowo-szkieletowego. W połączeniu z fizykoterapią i ćwiczeniami może pomóc w niemal każdym schorzeniu uwalniając z ograniczeń zakresu ruchu.

Główne założenia FOI:

  • ciało ludzkie na problem powstały w narządach ruchu zawsze reaguje jako całość;
  • zmiany strukturalne oraz pojawiające się zaburzenia funkcjonalne kompensowane są w różnych miejscach narządu ruchu;
  • mechanizmy kompensacyjne rozproszone są po całym ciele według ustalonego wzorca (np. napięcia- mięśniowe, łącznotkankowe, przemieszczenia kręgów i inne);
  • centralną osią oraz miejscem połączeń jest kręgosłup.

Na czym polega koncepcja terapii FOI?

W koncepcji terapii FOI uznaje się, że wzajemne ustawianie kręgów kręgosłupa jest przyczyną blokad i zaburzeń czynnościowych w narządzie ruchu. Decydując się na tę metodę leczenia – zwracamy uwagę na odruchowe zależności, które występują między konkretnymi elementami narządu ruchu u Pacjenta. Oznacza to więc, że jeśli doznałeś urazu barku, to najprawdopodobniej będziesz miał problemy z odcinkiem piersiowym kręgosłupa. Chodzi o przewlekły ból, a raczej jego powód, który zwiększa napięcie mięśni i powoduje kolejne dolegliwości w organizmie. Nasi fizjoterapeuci korzystając z informacji z zakresu funkcjonalnej osteopatii i integracji są w stanie redukować napięcia mięśniowo-powięziowe, eliminować bóle głowy, a przede wszystkim przywracać prawidłowy zakres ruchu.

Terapia dr Marnitz’a

Metoda zapoczątkowana przez niemieckiego specjalistę – ortopedę, dr. Harry’ego Marnitz’a (1894-1984), który analizując własną gruntowną wiedzę z zakresu masażu leczniczego stwierdził, że techniki te wywierają wpływ na tkankę skórną oraz mięśniową, natomiast w niewielkim stopniu regulują funkcję tkanki łącznej, której zasadniczym działaniem jest odżywienie wielu struktur organizmu. Zaburzenia tkanki łącznej są przyczyną większości dysfunkcji narządu ruchu, dlatego też terapia ta ma szerokie spektrum działania.

Podstawą leczenia jest postawienie właściwej diagnozy:

  • badanie podmiotowe pacjenta;
  • odnalezienie rejonów przeciążenia tkanki łącznej;
  • obserwacja tkanek powierzchownych;
  • ocena dotykowa tkanek.

Metoda dr Marnitz’a to technika kombinowana, na którą składają się precyzyjne techniki masażu oraz inne miękkie techniki manualne wykonywane zarówno w miejscach występujących zaburzeń czynnościowych jak również w obrębie bardziej odległych okolic ciała w których zaistniały zmiany odruchowe. Terapia ta pozwala na zmniejszenie lub zlikwidowanie objawów bólowych, regenerację tkanek, poprawę funkcjonowania organizmu.

PNF – Prioprioceptive Neuromuscular Facilitation (torowanie nerwowo-mięśniowe)

PNF to efektywna metoda postępowania z pacjentami z różnymi schorzeniami – neurologicznymi, urazowymi, ortopedycznymi, a także tymi związanymi z chorobami nerwowo-mięśniowymi. Technika ta oparta jest na wykonywaniu wzorców i czynności ruchowych z wykorzystaniem właściwych technik. Celem terapii torowania nerwowo-mięśniowego jest uzyskanie przez Pacjenta jak największej niezależności, odtworzenie funkcji ruchowej utraconej w wyniku choroby, a także mobilizacji rezerw czynnościowych. To wszystko dzięki nowoczesnej wiedzy z dziedziny neurofizjologii.

Każdy zabieg Prioprioceptive Neuromuscular Facilitation kierowany jest do człowieka jako całości, a nie skupia się na jednostkowym problemie. Pacjent określa zakres działania oraz cele terapii. Program leczenia określany jest na postawie badania, które ma na celu określenie przyczyn dysfunkcji, biorąc pod uwagę indywidualne możliwości Pacjenta. Podejście terapeuty jest zawsze pozytywne i pozwala pomóc w osiągnięciu najwyższego poziomu funkcjonalnego. Mowa o zwiększeniu możliwości wykonania przez Pacjenta danego ruchu, zwiększenia jego zakresu, wytrzymałości pacjenta, a także ogólnej poprawy stabilizacji.

„PNF – jest to koncepcja leczenia, która opiera się na założeniu, iż każda istota ludzka, łącznie z osobami niepełnosprawnymi, posiada nienaruszony potencjał życiowy” Kabat 1950.